رصد رفتار عجیب یک سیاه چاله برای اولین بار - طفره

به گزارش خبرنگاران و به نقل از ساینس الرت، سیاه چاله ها رازآلود هستند. مناطقی متراکم در فضا که گرانش بسیار زیادی دارند، آنقدر که حتی نور هم نمی تواند از دست آن فرار کند.

آنها همچنین یک رابطه عجیب و غریب با میدان های مغناطیسی دارند که بسیار مرموز و رمزآلود است. ما می دانیم که میدان های مغناطیسی اطراف بسیاری از سیاه چاله ها را احاطه نموده است، اما آنها به شدت در میزان قدرت تفاوت دارند و ما نمی دانیم که چرا و چگونه شکل می گیرند.

اکنون به لطف یک مطالعه جدید، یک قطعه دیگر از این پازل عجیب و غریب در جای خود نشسته است. ستاره شناسان برای اولین بار یک میدان مغناطیسی را در اطراف یک ابرسیاه چاله یا سیاه چاله کلان جرم مشاهده نموده اند که نقش مهمی در تغذیه آن ایفا می نماید.

ستاره شناسان در قلب کهکشان رادیویی سیگنوس ای(Cygnus A) که یک کهکشان فعال در فاصله 600 میلیون سال نوری با ما و یکی از درخشان ترین منابع رادیویی در آسمان است، شواهدی را رصد نموده اند که میدان های مغناطیسی، موادی را که توسط ابرسیاه چاله خورده می شوند، گیر می اندازد، درست شبیه به یک تار عنکبوت کیهانی.

این مشاهدات ممکن است به دانشمندان یاری کند تا دریابند که چرا برخی از هسته های کهکشانی به شدت فعال هستند و فواره های پرقدرت موازی از مناطق قطبی خود بیرون می راند، در حالی که دیگر کهکشان ها مانند امواج کمان ای(Sagittarius A) در کهکشان راه شیری خودمان، مقطعی فعال هستند و دیگر کهکشان ها هم کاملا خاموش هستند.

چگونگی تشکیل این تور برای گیر انداختن غذای سیاه چاله که مخلوطی از گرد و غبار و گاز است و اینکه چرا آنجاست، هنوز برای دانشمندان معین نیست. اما مشاهدات نشان می دهد که میدان مغناطیسی در حال کار است تا تور را شکل دهد و آن را در آن محل حفظ کند.

رصد این ساختارها در طول موج های نوری و رادیویی سخت است، اما یک ابزار جدید که به طور ویژه به انتشارهای مادون قرمز ناشی از دانه های گرد و غبار حساس است، این کار را ممکن نموده است.

استفاده از تلسکوپ(HAWC+) با برد بالا و وضوح بالا در رصدخانه استراتوسفریک ناسا برای نجوم مادون قرمز(SOFIA)، منجمان را قادر به جداسازی و مشاهده توده گرد و خاک در قلب سیگنوس ای(Cygnus A) نموده است.

انریکه لوپز رودریگز اخترشناس مرکز علمی SOFIA می گوید: کشف چیزی کاملا جدید همیشه هیجان انگیز است. این مشاهدات منحصر به فرد هستند و به ما نشان می دهند که چگونه قطبش مادون قرمز می تواند به مطالعه کهکشان ها یاری کند.

البته هنوز کاملا معین نیست که فواره های سیاه چاله چگونه شکل می گیرند.

در هر صورت، مشاهدات آینده قادر خواهند بود برخی از وجوه این دینامیک پیچیده را روشن نمایند و به فهم چگونگی تشکیل میدان های مغناطیسی در محیط های پرتنش در اطراف ابرسیاه چاله ها یاری نمایند.

ناسا در شرح این مسئله گفت: مثلا اگر + HAWC انتشار قطبش بسیار زیاد مادون قرمز از مراکز کهکشان های فعال و نه کهکشان های خاموش را نشان دهد، از این ایده پشتیبانی می نماید که میدان های مغناطیسی تغذیه سیاه چاله ها را تنظیم می نماید.

تحقیق این تیم در مجله Astrophysical منتشر شده است.