غار اسرارآمیز لانگ یو؛ چین - طفره

چین، کشوری است هزار رنگ و هزار افسانه، که قدمت کهن، فرهنگ قدیمی ساکنینش، جمعیت بسیار زیاد و وسعت بزرگ سرزمینش، در کنار جاذبه های طبیعی و دیدنی های شگفت انگیز تاریخی، این کشور را به یکی از مجذوب نماینده ترین منطقه ها جهانگردی در سراسر دنیا تبدیل ساخته است.

دیدنی هایی که می توان آن ها را هم در گروه آثار طبیعی قرار داد و هم در زمره میراث تاریخی و بسیار کهن این سرزمین چندین هزارساله درنظر گرفت. این بار، غاری اسرارآمیز با رمز و رازی جالب و شگفت انگیز به یکی از جاذبه های محبوب و مشهور این کشور آسیای شرقی تبدیل شده است. غار لانگ یو، نام این پدیده جالب و منحصربه فرد است که از زمان کشف آن تا به امروز باعث حیرت و شگفتی جمع زیادی از کارشناسان، دانشمندان و جهانگردان شده است.

در سال 1992 میلادی، وو آنای (Wu Anai)، مرد کنجکاو و عجیب، در نزدیکی روستای چینی به نام شیان بیکون که در شهرستان لانگ یو واقع شده است، به تلمبه زدن یا پمپاژ کردن آب از برکه روستا پرداخت. وی این عمل را براساس ظن و احساسی که داشت انجام داد؛ احساس وقوع یک حادثه عجیب در آینده در وی به قدری عمیق بود که او را متقاعد نموده بود این برکه، طبیعی نبوده و طبق افسانه های محلی، از عمقی بی نهایت برخوردار نیست. این باور وو آنای را مصمم ساخت تا حرف خود را اثبات کند. بنابراین تصمیم گرفت ابتدا بعضی از روستاییان را با نظر خود متقاعد و همسو سازد و پس از آنکه پیروز به این امر شد، به یاری آن ها پمپ آبی را خریداری نموده و به کشیدن آب از برکه مشغول شدند. پس از مدت زمان 17 روز پمپاژ کردن آب برکه، سطح آب به مقدار ای کاهش یافت که درب ورودی یک غار مصنوعی و البته باستانی آشکار شد و همین کشف، ادعای وو آنای را تایید کرد.

این غار که اکنون به غار لانگ یو نام گرفته است، نشان دهنده یکی از بزرگ ترین حفاری های زیرزمینی است که در دوران باستان اجرا شده است. در نهایت مردم توانستند 24 غاری را که با دست انسان حفاری شده بود، کشف نمایند. غارهایی که مساحت هر کدام از آن ها به طور میانگین هزار متر مربع و ارتفاع سقف آن بالغ بر 30 متر بود. بنابراین مساحت مجموع غارها به بیش از 30 هزار متر مربع می رسید.

هرچند ما می دانیم که غارها طبیعی نیستند، چراکه می توان آثاری از حفاری را بر دیواره های داخلی آن مشاهده کرد. بعلاوه کنده کاری ها نیز به گونه ای اجرا شده است که الگو و سبکی یکنواخت از شیارهای موازی که به اعتقاد بعضی از کارشناسان نمادین و همچون یک سمبل است، مشاهده می گردد. جالب است بدانید که این نشانه ها، مشابه علاماتی است که در ظروفی سفالین حک شده است. این سفال ها که دارای عمری بین 500 تا 800 سال پیش از میلاد است، در موزه ، که در همین منطقه است، نگهداری می گردد. بعلاوه پله ها، ستون و طرح و پیکرهای حجاری شده نفیس نیز در این غار وجود دارد.

بر اساس بعضی از برآوردها، به نظر می رسد که غارها در بیش از 2 هزار سال پیش، احتمالا در 200 سال پیش از میلاد مسیح، حفر شده است. تخمین تقریبی نشان می دهد که حدود یک میلیون متر مکعب سنگ برای ساخت و ایجاد این غارها استخراج شده است. قطعا چنین پروژه بزرگی مورد توجه مورخان و مسافران قرار می گرفت و چین می توانست از این مسئله برای جذب جهانگرد و توسعه این صنعت استفاده کند. این در حالی است که هیچ سند و مدرکی تا به امروز یافت نشده است؛ و این مسئله با توجه به اینکه چینی های باستان، دقت زیادی در ساخت و ایجاد هنرهای دستی و ساختمان ها و عمارات خود به خرج می دادند، امری بسیار عجیب است.

با این حال نمی توان این احتمال را که قاعده یا قانونی وجود داشته است که سازندگان غار باستانی، به راحتی می توانستند غارهای طبیعی موجود را توسعه داده و بر وسعت آن ها اضافه نمایند، نادیده گرفت. و ای کاش در خصوص بسیاری از چیزها مانند چگونگی ساخت این غارها از طریق تخته سنگ ها و صخره ها، توضیحاتی نیز برجای می گذاشتند. با این حال، حفاری غارها یک پروژه برجسته و قابل توجهی بوده است که در دوران باستان از طریق انسان ها انجام می شد و امروزه همچنان برای ما همچون یک رمز و راز، به جای مانده است.