کلاس های مجازی تئاتر بر کاهش اضطراب بچه ها موثر است؟ - طفره

به گزارش ایسنا، از آنجا که به دلیل محدودیت های دوران کرونا، این بچه ها از بیشتر فعالیت های مورد علاقه خود دور شده اند، کسالت و بی حوصلگی آنان، یکی دیگر از دردسرهای پدران و مادران است. با همه اینها تجربه چند ماه اخیر نشان داده که شرکت در کلاس های آنلاین هنری، می تواند هم در کاهش اضطراب بچه ها موثر باشد و هم به آنان انرژی و نشاط ببخشد. بچه های که در این کلاس ها شرکت می کنند، دست کم به مدت یکی دو ساعت، از اخبار منفی و تنش های عصبی دور می شوند.

در همین زمینه با یکی از مربیان تئاتر گفت وگویی کردیم و تاثیر کلاس های آنلاین تئاتر را بر بچه ها و نوجوانان جویا شدهیم.

محمد اله دادی از جمله مربیان تئاتر و نمایش خلاق است که سال هاست در آموزشگاه های هنری و مدارس با بچه ها و نوجوانان کار می کند.

او که دانش آموخته تئاتر است، مانند بسکمک از هنرمندان این رشته نسبت به فعالیت های نمایشی در فضای مجازی و آنلاین خوش بین نبود. با این حال بعد از چند ماه، به ناچار پذیرفت بخشی از فعالیت های خود را به این فضا منتقل کند و جالب است که نتیجه آن فراتر از انتظار او بود.

این مربی از تاثیرات دوره های آنلاین تئاتر بر بچه ها و نوجوانان سخن گفت و تاکید کرد در دوره کرونا که بچه ها بیش از زمان های دیگر در معرض اخبار تنش زا هستند، فعالیت هایی مانند تئاتر و بازی های گروهی مجازی می تواند به کاهش اضطراب آنان کمک کند.

او در شروع از سختی های دوره خانه نشین سخن گفت و شرح داد: این روزها خانه نشینی برای همه معضلی شده است، بویژه برای بچه ها که نیاز به حرکت و بازی در گروه هم سالان خود دارند.

او ادامه داد: در چند ماه اخیر خانواده ها کم کم با برخی مسایل کنار آمده اند و راهکارهایی یافته اند اما از سویی دیگر، هرچه بازی و سرگرمی برای بچه ها بوده، انجام داده اند. به همین دلیل برخی از خانواده ها به یکسری از کلاس های آنلاین نقاشی، موسیقی یا تئاتر روی آورده اند.

تجربه ای که در شروع ترسناک به نظر می رسید

اله دادی که در شروع نسبت به برگزاری دوره های آنلاین تئاتر، مقاومت زیادی داشته است، شرح داد: ابتدا درباره این شیوه خیلی گارد داشتم و آن را نشدنی می دانستم چون در کلاس حضوری هم، انتقال همه موارد آموزشی به هنرجویان سخت است. از سوی دیگر این روش تازه بود و هیچ تصوری از آن نداشتیم، بنابراین خیلی ترسناک به نظر می رسید ولی از دو ماه پیش که مطمئن شدم فعلا امکان برگزاری کلاس حضوری نیست، دوره آنلاین را شروع کردم.

این بازیگر تئاتر در ارزیابی اولین تجربه های دوره آموزشی آنلاین خود گفت: بعد از برگزاری چند جلسه دیدم آنقدرها که فکر می کردم عجیب و ترسناک نیست. تصور نمی کردم بچه ها این اندازه همراه باشند. کلاسی برای بچه ها چهار پنج ساله داشتم و فکر می کردم سخت ترین کلاسم خواهد بود ولی بسیار همراه بودند. البته برخی از هنرجویان، شاگردان قبلی ام بودند ولی باز هم همراهی آنان در یک ساعت کلاس آنلاین عجیب بود و بچه های بزرگتر که راحت تر هستند.

همراهی بچه ها غیرمنتظره بود

اله دادی اضافه کرد: الان از 4 تا 17 سال هنرجو دارم. بچه ها با تکنولوژی کنار آمده و آن را شناخته اند و در این هفت هشت ماه هم بیشتر شناخت پیدا کردند و این خیلی کمک کرد. به نوعی اضطرابم کم شد، چون همراهی بچه ها و خانواده ها را دیدم .

او با برشمردن برخی از مزایای کلاس آنلاین اضافه کرد: کم کم متوجه شدم کلاس آنلاین از جهاتی خوب است؛ لازم نیست مدام تاکید کنیم که در کلاس ماسک داشته باشند یا فاصله را رعایت کنند. هر کس در خانه خود حضور دارد و نگران مسایل بهداشتی نیستیم .

این مربی تئاتر از برخی محدودیت ها نیز سخن گفت: البته در کلاس آنلاین ناچار شدم، یکسری تمرین جدید پیدا کنم چون انجام نیمی از تمرین های قبلی که ویژه کلاس های حضوری بود، امکان پذیر نبود ولی در نهایت، برای بچه ها اتفاق خوبی بود.

حتی کلاس مجازی هم حال و هوای بچه ها را تغییر می دهد

او با اشاره به سختی هایی که کلاس های آنلاین مدرسه برای بچه ها و نوجوانان دارد، ادامه داد: با شروع به کار مدرسه، بچه ها بسیار درگیر شدند. بسکمک از آنان حوصله این شیوه آموزشی را ندارند و حتی حاضرند حضوری مدرسه بفرایند ولی کلاس هایی مانند تئاتر و موسیقی سبب می شود حال بهتری پیدا کنند و انرژی شان بالاتر برود و با اشتیاق به کلاس می آیند چون این گونه کلاس ها، فارغ از حضوری یا مجازی، برای آنان فضای متفاوتی ایجاد می کند، بخصوص برای بچه های که به نمایش علاقه مندند و سبب تغییر روحیه شان می شود.

اله دادی گفت: حتی در دوره های آنلاین هم تاثیر تئاتر را می توان مشاهده کرد و خود من این تغییرات را در برخی از هنرجویانم مشاهده کرده ام. به هر حال تجربه ای بسیار دوست داشتنی برای بچه هاست. البته به این شرط که مربی کلاس را بخوبی هدایت کند.

او در پاسخ به این پرسش که آیا کلاس های مجازی می تواند بر تخلیه روانی بچه ها بویژه در دوران سخت کنونی اثرگذار باشد، شرح داد: همواره نیمی از زمان کلاس را به تمرین های حرکتی اختصاص می دهم و نیمی دیگر را به تمرین های مربوط به تمرکز. در کلاس آنلاین هم همین کار را انجام می دهم، حتما تمرین حرکت دارم مانند بازی با توپ، دویدن و ... که سبب می شود بچه ها به انرژی جدیدی دست یابند و این برایشان تنوعی است.

اله دادی یادآوری کرد: چون بچه ها از بسکمک فعالیت ها و تفریحات مورد علاقه شان دور شده اند، همین کلاس ها به آنان خیلی کمک می کند. به طوری که برخی از کلاس ها را برای سومین بار تمدید کرده ام و باورنکردنی است که هنرجویان آن را تا به حال ندیده ام و آنها هم یکدیگر را نمی شناسند. سه هنرجوی بین 10 تا 12 سال هستند که رابطه شان خیلی خوب شده و با یکدیگر هم فکری می کنند.

کار ما با روح انسان ها سر و کار دارد

این مربی نمایش خلاق گفت: چنین فعالیت هایی کمک می کند بچه ها و نوجوانان از زیر این فشار روانی بیرون بیایند. کار ما با روح انسان ها سر و کار دارد و بچه ها هم بشدت حساس و تحت تاثیر عواطف و هیجان ها هستند. به همین دلیل خانواده ها در این مدت باید خیلی مراقب باشند و این کلاس ها می تواند فرصت خیلی خوبی باشد تا دست کم یک ساعتی که بچه ها در کلاس هستند، از این فشارها دور شوند. البته گاهی هم تکلیف کوچکی می دهم که آن هم موثر است.

او در ادامه با ابراز تاسف از خودکشی دردناک پسربچه بوشهری که گفته می شد به دلیل نداشتن تبلت دست به این کار زده است و درپاسخ به این پرسش که آیا فعالیت تئاتری می تواند در کاهش اضطراب و نگرانی بچه های که این چنین حساس هستند، موثر باشد، شرح داد: حتی درک این موضوع سخت است که یک بچه 11 ساله چقدر می تواند بفهمد و چگونه آنقدر تحت تاثیر قرار بگیرد که چنین کاری بکند. البته ما هنوز دقیق نمی دانیم اتفاق چه بوده ولی فارغ از اینکه به دلیل نداشتن تبلت بوده یا نه، این مساله بسیار مهم است که اصولا چرا بچه ای در این سن چنین کاری انجام داده است.

خودکشی غم انگیز پسرک بوشهری

اله دادی اضافه کرد: همه ما در زندگی گاهی به خودکشی فکر کرده ایم، منطقی است یک بزرگسال که گاهی هم بسیار تحت فشار است، به این موضوع فکر کند. هرچند برخی از ما حتی به زور به آن فکر می کنیم ولی نمی دانم آن بچه در چه شرایطی قرار گرفته که چنین کاری انجام داده، چنین چیزی بشدت نیازمند کار تحقیقی و پژوهشی است. اگر این اتفاق در هر جای جهان افتاده بود، الان صد نفر داشتند درباره آن تحقیق می کردند. وظیفه دولت، روانشناسان و جامعه شناسان است که درباره این موضوع پژوهش کنند.

او اضافه کرد: شاید اگر این بچه می توانست در یک فعالیت جمعی حتی به شکل مجازی، به نوعی با گروه همسالانش در ارتباط باشد، این اندازه دچار اضطراب نمی شد. اگر این اتفاق به دلیل نداشتن تبلت باشد که دیگر بدتر؛ چراکه الان ناگزیر به آموزش مجازی هستیم و معلوم نیست تا چه زمانی این فرایند ادامه داشته باشد.

این مربی تئاتر با تاکید بر ضرورت برگزاری کلاس های هنری همانند تئاتر و موسیقی در سراسر کشور ادامه داد: کلاس آنلاین با همه محدودیت هایش این مزیت را دارد که می توان آن را برای هنرجویان شهرهای مختلف برگزار کرد . الان سه شاگرد در شهرهای مختلف دارم که خیلی هم مستعد هستند و برایم تجربه ای شیرین و جدید است. بویژه که همواره یکی از آرزوهایم این بوده است که در شهرهای مختلف جهان و ایران با بچه هایی از فرهنگ های گوناگون کلاس برگزار کنم.

ایجاد زیرساخت از نان شب هم واجب تر است

او در ادامه با تاکید بر لزوم ایجاد زیرساخت های مناسب برای برپایی کلاس های آنلاین اضافه کرد: حتی در دوران غیرکرونایی هم، داشتن زیرساخت مناسب، لازم است و در این دوره که از نان شب هم واجب تر است.

اله دادی ابراز تاسف کرد: اگر فکر کنیم بچه ای به خاطر نبود تبلت خودکشی کرده، دیگر چه از این واجب تر که این زیرساخت ها و امکانات را فراهم کنیم چراکه قرار است یک نسل آموزش ببیند.

او با اشاره به جایگاه مهم آموزش و پرورش در جهان گفت: آموزش و پرورش در تمام جهان مهم ترین امر است. بیشتر معلمان در بیشتر جاهای جهان بیشترین درآمدها را دارند. دولت باید زیرساخت های اولیه را ایجاد کند؛ مانند تامین یکسری نرم افزار یا اپلیکشن، موبایل و ... الان هشت ماه از این قضیه گذشته و تقریبا 6 ماه فرصت داشته اند ولی واقعا چه کرده اند جز طراحی یک برنامه بسیار ضعیف شاد.

نمی توانیم دست روی دست بگذاریم

این مربی که در مدارس مختلفی کلاس های آموزشی تئاتر برگزار کرده است، ابراز تاسف کرد: بسکمک از مدارس اصلا از برنامه شاد استفاده نمی کنند بلکه نرم افزارهای خود را دارند. برخی از آنها هزینه های سنگینی کرده اند که بتوانند سیستم آنلاین رو به راهی داشته باشند و بچه ها با کمترین قطعی اینترنت، کلاس شان را می گذرانند. بقیه هم که ناچار به استفاده از برنامه شاد هستند، مدام مشکل دارند. بنابراین این موضوع خیلی مهم است و اگر واقعا به فکر نباشند، می شود همین اتفاق بوشهر. ولی تا کی می خواهیم دست روی دست بگذاریم و سرمایه های آینده مان جلوی چشمان مان از دست بفرایند و هیچ کاری برای پیشگیری از آن انجام ندهیم.

بسکمک از معلمان از جیب پول اینترنت می دهند

او با اشاره به اینکه شکل جدید آموزش، زمان و انرژی بسیار بیشتری از معلمان می گیرد، اضافه کرد: الان کار معلم ها دو برابر شده و بسکمک از آنان از جیب، پول اینترنت را می دهند.

اله دادی گفت: ولی همه باید برای برگزاری دوره های آموزشی مجازی بستری مهیا کنیم چراکه واقعا ضروری و از برگزار نکردنش بهتر است، مخصوصا کلاس های آموزشی مدرسه یا کلاس هایی مانند تئاتر و موسیقی که بچه ها را سرگرم می کند.

این بازیگر تئاتر در انتها، شرایط معیشتی هنرمندان این رشته را بسیار سخت توصیف کرد و اضافه کرد: کسانی مانند من که تمرکزشان بر آموزش بوده، می توانند درآمد ناچیزی به دست آورند ولی در نهایت تئاتر و کلاس های نمایش خلاق و تئاتر به بودن بچه ها در کنار یکدیگر خیلی وابسته است. با این حال فعلا باید به این شیوه جلو برویم و شخصا تمام تلاشم را می کنم که ارتباطم با بچه ها و خانواده ها قطع نشود و در حد توان خود بتوانم اثرگذار باشم.