میمون ها چگونه از جنگل به عنوان داروخانه استفاده می نمایند؟ - طفره

خبرنگاران | خوددرمانی با استفاده از مواد طبیعی می تواند عملکر های پیشگیری نماینده یا درمانی داشته باشد و شامل انواع گسترده ای از رفتار ها می گردد، ازجمله مصرف گیاهان دارویی، خاک یا استعمال مواد طبیعی روی بدن. برای مثال گونه های زیادی از خاک برای بدست آوردن مواد معدنی ضروری و تسهیل هضم استفاده می نمایند. خوددرمانی در پستاندارانی از قبیل فیل ها، خرس ها، گوزن ها و چندین گونه گوشتخوار مشاهده شده و به ویژه در پستانداران به خوبی شناخته شده است.

به گزارش خبرنگاران ، در آزمایشگاه نخستی شناسیِ دانشگاه استانی سائوپائولو در برزیل، تیم ما بوم شناسی رفتاری تامارین یک شیر سیاه را آنالیز کرد. این حیوان یک پستاندار کوچکِ نوگرمسیری و بومی جنگل های اطلس بزریل است که هم اکنون در معرض خطر انقراض است. بخشی از این پروژه روی مطالعه واکنش های فیزیولوژیکی و رفتاریِ تامارین به جداسازی و کاهش کیفیت زیستگاه متمرکز است.

گروه اعزامی به برزیل

ما در منطقه گروه های متعددی از تامارین ها را در بخش هایی از جنگل اطلس دنبال کردیم تا داده های رفتاری و نمونه های مدفوع آن ها را برای تحلیل های هورمونی بعدی جمع آوری کنیم. معمولاً سحرگاه از خواب بیدار می شدیم و تامارین ها را از زمانی که مکان خواب شان را ترک می کردند تا اندکی قبل از غروب آفتاب که برای خواب به آنجا بازمی گشتند، دنبال می کردیم.

در یکی از این مطالعات روزانه، آن ها را حین مالیدن بدنشان به تنه درختی پوشیده از صمغ مشاهده کردیم. ابتدا تصور کردیم تامارین ها قلمرویشان را نشانه گذاری می نمایند، رفتاری که در این گونه ها رایج است. اما خیلی زود متوجه شدیم تصورمان اشتباه است. در واقع، اعضای گروه بصورت جمعی ناحیه ای از تنه درخت را به خودشان می مالند که ضمغ از آن بیرون زده و تامارین ها موی بدنشان را به آن صمغ آغشته می کردند. نخستین غریزه ما این بود که این صحنه را ضبط کنیم و نمونه هایی از تنه و صمغ درخت را برای شناسایی عصاره آن جمع آوری کنیم.

وقتی نمونه تنه درخت را به خانواده ای که میزبان ما بودند نشان دادیم، آن ها فوراً بوی خاص این درخت را تشخیص دادند، درختی که محلی ها به آن cabreúva می گویند. در واقع صمغ تولیدشده یک بوی چوب مانند و تلفیقی از بوی دارچین، میخک، عسل و کاج داشت. متخصص گیاه شناسی ما بعدتر تایید کرد این صمغ گونه ای از cabreúva به نام Myroxylon peruiferum است، درختی که در طب سنتی به داشتن خاصیت آنتی بیوتیکی، ضدالتهابی و ضدانگلی اش شناخته شده است.

استفاده از این درخت به وسیله تامارین ها واقعاً خیره نماینده بود بنابراین پایینِ درخت دوربین کار گذاشتیم تا بازگشت دوباره تاماراین ها به سمت درخت را ضبط کنیم. دوربین ها را در سه مکان مختلف در استان سائوپائولو کار گذاشتیم: پارک مورو دو دیابو و در دو بخش جنگل در Guareí و سانتا ماریا. تصاویرِ ضبط شده به شکل حیرت انگیزی نشان داد بسیاری از پستانداران ساکن جنگل اطلس به سراغ درخت cabreúvas می آیند. در مجموع، 10 گونه مختلف در حال مالیدن بدنشان به صمغ این درختان یا لیسیدن آن مشاهده شدند. این گونه ها شامل چندین پستاندار نوگرمسیریِ نمادین از قبیل اولسوت (پلنگ راه راه آمریکایی)، مورچه خوار درختی جنوبی، کوآتی آمریکای جنوبی، راسوی پیرچهره و گراز یقه دار میشد.

برای بسیاری از این گونه ها، این نخستین بار بود که رفتار خودمراقبت گونه در آن ها مشاهده میشد. برای مثال، مورچه خوار قبل از مالیدن بدنش به تنه درخت، از پنجه های بزرگش برای شکافتن تنه درخت و بیرون کشیدن ضمغ آن استفاده می کرد. تعجب آورتر اینکه گراز ها صمغ درخت را بصورت جفت جفت به موی بدن و سرِ هم می مالیدند. در مجموع، تعیین شد این گونه ها بطور خاص جذبِ صمغ این درخت و مزایای فراوان آن می شدند.

برای شناسایی خواص این صمغ برای حیوانات، مطالعات بیشتری باید انجام گردد، اما چیزی که می دانیم اینست که پستانداران به سمت این درخت و صمغ آن می آیند تا از آن برای التیام زخم ها و دفع انگل استفاده نمایند. برای تامارین ها، استفاده از این صمغ نقش مهمی در مبارزه با تب زرد دارد، یک بیماری که منشا آن پشه است و جمعیت پستانداران را از بین می برد؛ بنابراین Cabreúva یک داروخانه جهانی و رایج برای ساکنان جنگل اطلس برزیلی است. Myroxylon peruiferum به احتمال زیاد یک منبع باارزش و بحث برانگیزست که به گونه هایی که از آن مصرف می نمایند یاری می نماید با بهبود سلامت و افزایش موفقیت باروری، جمعیت شان را حفظ نمایند. این اکتشاف برای بقا موجودات این نواحی دلالت مهمی دارد چرا که ناپدید شدن این گونه ها از جنگل های تخریب شده به طور بالقوه بر بقاء گونه های دیگر هم اثر می گذارد.

منبع: Bigthink

مترجم: زهرا ذوالقدر