اشتباهات مجیدی و تعجب از انتخاب ترکیب، گل محمدی همان مرد همیشگی - طفره

در سیستم اتخاذ شده (3 - 4 - 3) استقلال برای بازی دربی، سیستمی که بیشترین احتیاج به تمرین و استمرار و مرور و آموزش جاگیری را در بین سیستم های متداول فوتبال دارد، قاعدتا باید پنج بازیکن در آرایش (2 + 3) متشکل از یزدانی ، غلامی ، مرادمند ، مهدی پور و ریگی علاوه بر نقش اول در دفاع ، می باید به عنوان آغازگر بازی - بازیسازی از دفاع صاحب توانای های بالایی باشند ، اما بجز ریگی دیگر عناصر در نظر گرفته شده برای این مهم از سوی فرهاد مجیدی فاقد چنین هنری بوده و عاجزتر از حد انتظار نشان دادند.

در واقع و به صراحت باید گفت که پیراهن های شماره 4، 5 ، 7 و 9 در استقلال قداست و حرمت خود را از دست داده و در تن صاحبان فعلی آنها بسیار بسیار گشادتر از معمول هستند.

استقلال با فرهاد مجیدی که تنهاتر از همواره بر روی نیمکت بود در ادامه با تفکری احساسی به سیستم (3 - 3 - 4) روی آورد و دست آخر نیز با دستور بکِش بکِش که دستوری مفتضحانه می نمود علاوه بر شکست در دربی در ورطه سقوط و بحران و دوری هرچه بیشتر از جام نهاده شد.

در آن سو محتمل ترین نتیجه برای پرسپولیس پیروزی مالی و به عادت درآمده یک بر صفر بود. تیمی که از سوی یحیی گل محمدی و نیمکت همراه و مطلع و مسلط، به خوبی راهنمایی می گردد.

تیمی که برای پیروزی و قهرمانی در لیگ برتر ایران، ثابت قدم بوده و این ثبات در سیستم بازی، ترکیب های معمول، تعویض های قابل انتظار، زوج سازی های متناسب و روش های حمله بخوبی آشکار و مبرهن بود.

چربش احساس بر منطق در دربی نود و پنجم نمود عینی داشت ، جایی که پرسپولیس در بیشترین زمان های بازی و استقلال در کل زمان بازی توانایی اولیه خود را برای اتخاذ فوتبالی معمول و مالکانه از دست داده بودند. دربی که شبیه دربی از نوع ایرانی و دربی های متداول و همیشگی بود.

--

* یعقوب وطنی - کارشناس و مربی فوتبال