آثار نیمایی مفتون از لحاظ محتوا و کلام در اوج است، در حق مفتون امینی کوتاهی شده است - طفره

وی ادامه داد: مفتون در دوره ای بیشتر به آثار کلاسیک پرداخت که این شعرها بد نیستند اما بیشتر تحت تاثیر شاعران کهن یا شاعرانی شبیه به شهریار خلق شده اند. دوره دوم مربوط به زمانی است که او با آثار شاعران معاصر آشنایی پیدا می نماید و نظرش بیشتر به سوی اشعار نیمایی جلب می گردد و به نظرم زیباترین قطعات آثار خودش را در همین زمینه، یعنی شعرهای نیمایی سرود. مثلا همان شعر معروف راست همچون غول از بطری رها گشته/ اسب وحشی روی پاهای بلند و سرخ خود استاد/ یال خود را شست در جوی سپید باد/ ابلق گستاخ چشم خویش را چرخاند

این شاعر پیشکسوت در شرح شعرهای سپید مفتون امینی گفت: من زیاد شعرهای سپید مفتون را پیروز نمی دانم و شاید بهتر بود که او در همان قلمرو شعر نیمایی کار می کرد و من نمی دانم به چه دلیل جذب مد روز شد؛ چراکه بعد از انقلاب شاعران بنا بر مد روز به سراغ شعر سپید رفتند و او هم از این قاعده مستثنی نبود. به هر حال من زیاد این آثار را پیروز نمی دانم؛ البته نه در رابطه با کار وی که در رابطه با کار بیشتر شاعرانی که چنین مسیری را انتخاب کردند.

وی ادامه داد: مفتون چند شعر نیمایی دارد که پیروزت ترین آثارش است. البته برخی از آثاری که در قلمرو شعر کلاسیک هم سروده شعرهای خوبی هستند. آثار نیمایی مفتون از لحاظ محتوا و کلام در اوج است و آن فخامت و زیبایی کلامی و محتوایی در آنها به خوبی نمایان است.

علیرضا طبایی معتقد است که مفتون امینی به حق اش نرسیده است و در این رابطه گفت: یدالله مفتون امینی با اینکه یکی از پیشکسوتان ادبیات ماست؛ اما متاسفانه آن طور که باید و شاید به او پرداخته نشد و حق اش ادا نشد. به نظرم جامعه ادبی ما یا دوست داران ادبیات و به ویژه شعر در حق یک تعدادی از شاعران کوتاهی کردند و برخی ها را نیز بیش از حد معرفی کردند.

وی اضافه کرد: من اعتقاد دارم که روزگار سهم هر کسی را خواهد پرداخت و اگر چیزی اضافه به کسی داده باشد از او می گیرد و اگر چیزی کم داده باشد، در مرور زمان غبار را کنار می زند و او را به اوج خواهد رساند. البته در صورت وجود شایستگی ها. در رابطه با مفتون امینی، به خصوص در دو سه دهه اخیر در حق وی محبت نشده است و انتظار بیشتری وجود داشت و متاسفانه گروهی که در راس کار قرار گرفتند در حق خیلی ها کوتاهی کردند، به خصوص شخص مفتون امینی.

این روزنامه نگار با اشاره به آثار مفتون گفت: من در میان مجموعه هایی که مفتون امینی منتشر نموده است، مجموعه شعرهایی که قبل از انقلاب منتشر شده، مانند کولاک و انارستان را بیشتر دوست دارم؛ چراکه به شعر بی وزن زیاد اعتقاد ندارم و معتقدم که شعر باید وزن داشته باشد و از یک صلابت و استحکامی برخوردار باشد. وقتی وزن را از شعر می گیرید مثل آن می ماند که نخ تسبیح را جدا می کنید و دانه ها پراکنده می گردد. متاسفانه در شعر سپید ما یک شلختگی ای حاکم شده و من این را قبول نمی کنم.

وی در سرانجام با اشاره به همزیستی مفتون با شاعران عظیم زمانه خود گفت: بدون شک بودن در کنار شهریار و رفاقت با حسین منزوی روی او تاثیرگذار بوده است. البته این رابطه ها معمولا دو طرفه است و بدون شک مفتون امینی نکاتی را از عظیمان یاد گرفته و نکاتی را نیز به آنها اضافه نموده است.