جلوگیری از خونریزی در کمتر از 10 ثانیه با بندآورنده های نانوالیاف پپتیدی - طفره

به گزارش خبرنگاران، منصوره سادات سیدکریمی، مجری طرح، خونریزی در حوادث و جنگ ها و همچنین جراحی را از دلایل اصلی مرگ و میر دانست و اضافه نمود: برای جلوگیری از خونریزی تاکنون بندآورنده های متعددی ساخته و تجاری شده است، ولی هر کدام از این محصولات نواقص و عوارض و ناکارآمدی هایی دارند. وی از اجرای تحقیقاتی در این زمینه با عنوان طراحی و ساخت داربست نانوالیاف پپتیدی خودآرا برای بندآوردن سریع خونریزی اطلاع داد و یادآور شد: در تحقیق اخیر بندآورنده پپتیدی ساختیم که معایب بندآورنده های قبلی را ندارد. کریمی، کاربرد آسان را از مزایای این محصول عنوان نمود و گفت: بند آورنده خون فراوری شده قادر است در کمتر از 10 ثانیه خونریزی را متوقف و داربستی برای بازسازی انواع سلول ها در ترمیم زخم ها، ترمیم سوختگی، ترمیم عصب و پر کردن بافت استخوانی فراهم کند. این محقق با تاکید بر اینکه در این تحقیق به فرمولاسیون بهینه برای بندآورنده های پپتیدی دست یافتیم، ادامه داد: برای بهینه کردن خواص ویسکوالاستیک ژل پپتیدی، روش طراحی آزمایشات RSM به کار رفت و با استفاده از تکنیک میکرورئولوژی ردیابی ذره، خواص ویسکوالاستیک به دست آمد. کریمی، صرف هزینه های زیاد برای تهیه تعداد زیادی نمونه آزمایشی را از چالش های این طرح عنوان نمود و اضافه نمود: برای صرفه جویی در هزینه های مصرف پپتید، از روش میکرورئولوژی ردیابی ذره برای مشخص خواص ویسکوالاستیک استفاده شد که با مقادیر خیلی کم از هر نمونه (30 میکرولیتر) خواص رئولوژیک نمونه ها به دست آمد. این محقق، ژل بندآورنده پپتیدی فراوریشده را قابل استفاده در صنایع دفاعی و نیز در اورژانس، بخش تروما و بخش جراحی مراکز درمانی و بیمارستان ها دانست. وی افزود: با وجود این که بحث پپتیدهای خودآرا، طرحی نوظهور است؛ اما به سرعت در حال تجاری سازی در کشورهای پیشرفته جهان است و احتمال می رود جایگزینی برای روش های ترمیمی قبلی باشد. این محقق، سرعت بسیار بالای توقف خونریزی در کمتر از 10 ثانیه، نداشتن عارضه، تشکیل داربستی برای ترمیم سلول ها، جذب آمینو اسیدهای پپتید در محل عارضه و تأیید FDA را از جمله مزایای رقابتی دستاوردهای این تحقیقات ذکر کرد. بر اساس اعلام دانشگاه امیرکبیر، این طرح از سوی منصوره سادات سیدکریمی دانش آموخته دکتری دانشگاه امیرکبیر با همکاری پروفسور حمید میرزاده و دکتر شاداب باقری از اعضای هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر و دکتر علی اصغر محمدی عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی شریف اجرایی شده است.